Από Σάββας Δ. Βλάσσης
Εντείνεται το περιβάλλον ανταγωνισμού μεταξύ των προτάσεων που αφορούν το πυραυλικό Πυροβολικό Μάχης του Ελληνικού Στρατού, μετά την “επιθετική επιστροφή” της Lockheed Martin για την αναβάθμιση των Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων MLRS από τις αρχές του έτους.
Με σκοπό την συρρίκνωση του συνολικού κόστους του προγράμματος, η αμερικανική εταιρεία έχει παρουσιάσει ένα “πακέτο” του οποίου το συνολικό ύψος σύμφωνα με πληροφορίες, κυμαίνεται στην περιοχή των 600 εκατ. €. Το ύψος, ανταγωνίζεται ευθέως το αντίστοιχο της προτάσεως της ισραηλινής Elbit για το σύστημα PULS, το οποίο δεν ξεπερνά τα 700 εκατ. € και έχει κριθεί ελκυστικό από κάθε άποψη. Αυτονοήτως, η αμερικανική εταιρεία μπορεί να προσαρμόσει την πρότασή της στις εθνικές απαιτήσεις ως προς το κόστος, το χρονοδιάγραμμα και τις επιχειρησιακές επιδόσεις.
Η πρόταση της Lockheed Martin συνδυάζει την αναβάθμιση των μονάδων πυρός M270 μίας Μοίρας MLRS στην έκδοση M270A2 και την προμήθεια μέχρι 16 μονάδων πυρός M142 HIMARS. Για τα συστήματα, περιλαμβάνονται φόρτοι κατευθυνόμενων πυρομαχικών τύπων GMLRS, συν υποστήριξη στην εκπαίδευση του προσωπικού. Η προσφορά δεν περιλαμβάνει πυραύλους PrSM, δεδομένου ότι απαιτείται η κατάθεση αιτήματος προς την αμερικανική κυβέρνηση, προκειμένου να δοθεί άδεια.
Η Lockheed Martin επισημαίνει ότι είναι σε θέσει να παραδώσει τους εκτοξευτές HIMARS σύντομα μετά την ανάθεση της σύμβασης, προκειμένου να εκκινήσει η πρώιμη εκπαίδευση του προσωπικού του Ελληνικού Στρατού. Τοιουτοτρόπως, παραδίδονται πλήρως επιχειρησιακές σύγχρονες μονάδες πυρός που μπορούν να αξιοποιήσουν τα νέα πυρομαχικά.
Σημειώνεται ότι από τον περασμένο Φεβρουάριο, η Lockheed Martin έχει προβεί σε κύκλο επαφών με ελληνικές εταιρείες, προκειμένου να διερευνηθούν οι δυνατότητες συνεργασίας σε πιθανή ανάθεση συμβάσεως έργου. Οι συνθήκες αποδεικνύονται ιδανικές για την εξασφάλιση των μέγιστων ανταλλαγμάτων, τουλάχιστον σε επίπεδο εμπλοκής της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας, όχι απλώς για την συμμετοχή σε ένα μέρος των εργασιών αλλά για την εξασφάλιση ακόμη και ενός βαθμού συμπαραγωγής των πυρομαχικών, που είναι και το ζητούμενο σε επίπεδο τεχνολογίας.