Ο Αχμάντ αλ Σαράα, ένας πρώην τζιχαντιστής, προσπαθεί να εδραιώσει τη θέση του ως πρόεδρος της Συρίας – έναν τίτλο που απένειμε στον εαυτό του μετά την κατάληψη της εξουσίας.
Ο αραβικός κόσμος τον υποστηρίζει, ελπίζοντας να ολοκληρώσει την απόσχιση της Συρίας από το Ιράν και να την επαναφέρει στο αραβικό μαντρί.
Το Ισραήλ είναι πεπεισμένο ότι αντιμετωπίζει έναν τζιχαντιστή τυλιγμένο με προβιά και γι’ αυτό κλιμακώνει τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις στη Συρία με περισσότερες δηλώσεις, κατασχέσεις γης και αεροπορικές επιδρομές.
Φαίνεται όμως ότι το ζήτημα του ποιος θα κυβερνήσει τη Συρία έχει κριθεί αλλού: στον Λευκό Οίκο του Ντόναλντ Τραμπ.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ και του Νετανιάχου, ο οποίος ήρθε να παραπονεθεί στον Τραμπ για τον τουρκικό ρόλο στη Συρία, ο Τραμπ απάντησε με μια συντριπτική δήλωση: «Έχω εξαιρετική σχέση με τον Ερντογάν. Μου αρέσει πολύ».Turkish coffee recipes
Το συγκεκριμένο περιστατικό σημειώθηκε κατά τη διάρκεια συνάντησης του προέδρου των ΗΠΑ με τον Νετανιάχου, ο οποίος παραπονέθηκε στον Τραμπ για τον τουρκικό ρόλο στη Συρία.
Ο Τραμπ απάντησε με μια καταστροφική δήλωση: «Έχω μια εξαιρετική σχέση με τον Ερντογάν. Μου αρέσει πολύ και είναι μαζί μου. Γι’ αυτό είπα στην Μπίμπι: Αν έχεις προβλήματα με την Τουρκία, θα σε βοηθήσω να τα λύσεις, αν είσαι λογικός».
«Η Συρία για τον Ερντογάν»
Ήταν μόνο η αρχή μιας άλλης προεδρικής δήλωσης των ΗΠΑ: «Η Συρία για τον Ερντογάν». Ο Τούρκος πρόεδρος κατάφερε να ελέγξει τη Συρία, κάτι που κανένας ηγέτης δεν έχει κάνει εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια».
Η Συρία δεν ενδιαφέρει τον Τραμπ, ο οποίος τη βλέπει ως «τόπο θανάτου, άμμου και φυλετικών συγκρούσεων στις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν κανένα συμφέρον».
Γι’ αυτό ο Ερντογάν διόρισε έναν εργολάβο για την υλοποίηση όλων των συμφερόντων ασφαλείας στη Συρία.
Πρέπει να διασφαλίσει ότι αυτή η χώρα είναι απαλλαγμένη από την τρομοκρατία, ότι το ISIS δεν θα επανεμφανιστεί και ότι οι Ιρανοί δεν θα επιστρέψουν σε αυτήν. Το μόνο που μένει είναι περιθωριακές σημειώσεις.
Το θέμα των Κουρδικών μειονοτήτων στη χώρα, καθώς και οι ανησυχίες του Ισραήλ για τον ρόλο της Τουρκίας στη Συρία, είναι ανησυχίες που δεν αφορούν τον Τραμπ.
Ο «διορισμός» του Ερντογάν από τον Τραμπ ως «κυβερνήτη της Συρίας» είναι μια καλή ευκαιρία για το Ισραήλ να επανυπολογίσει την πορεία του και να εξετάσει και να μεταρρυθμίσει την πολιτική του στη Συρία μετά την πτώση του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ – μια πολιτική που δεν του έφερε ασφάλεια, αλλά μάλλον το βύθισε σε μια περίπλοκη κατάσταση.
Το σοκ που βιώνει το Ισραήλ από τις 7 Οκτωβρίου έχει αντικατασταθεί από μια αίσθηση μεγαλείου ότι μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, ακολουθώντας τα επιτεύγματά μας στον πόλεμο.
Αυτό μας οδήγησε στη συνέχεια σε μια επιθετική, ακόμη και μαχητική, πολιτική στη Συρία: κατοχή εδάφους στη Συρία – η οποία δεν προσθέτει ασφάλεια, αλλά μάλλον δημιουργεί τριβές με τον τοπικό πληθυσμό.
Και περιττές και άδειες δηλώσεις για τη μετατροπή της νότιας Συρίας σε χωράφι όπου δεν επιτρέπουμε την παρουσία ενόπλων δυνάμεων.
Ή δηλώσεις για την προθυμία μας να βοηθήσουμε τους Δρούζους σε αυτή τη χώρα, παρόλο που δεν θέλουν να μας βοηθήσουν καθόλου.
Τις τελευταίες εβδομάδες, έχουν εξαπολυθεί αεροπορικές επιδρομές σε κάθε βάση ή τοποθεσία που οι Σύροι σκοπεύουν να παραδώσουν στην Τουρκία για ανάπτυξη.
Έτσι προχωρά το Ισραήλ, βυθισμένο σε μια στρατιωτική επέμβαση στη Συρία που μπορεί να μας οδηγήσει σε τριβές, ή και αντιπαράθεση, με τον τοπικό πληθυσμό, το καθεστώς της Δαμασκού, ακόμη και τους Τούρκους.
Εν τω μεταξύ, έχουμε γίνει κεντρικό ζήτημα της συριακής ατζέντας και έχουμε καθιερωθεί ως επιθετικός εχθρός που επιδιώκει να αποσταθεροποιήσει τη Συρία και να οδηγήσει στην κατάρρευση και τη διχοτόμησή της.
Οι Ισραηλινοί έχουν δικαιολογημένο φόβο για το τι μπορεί να συμβεί στη Συρία και πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας.
Αλλά ταυτόχρονα, πρέπει να θυμόμαστε ότι η προσπάθεια του Ισραήλ να εμποδίσει την Τουρκία, η οποία έχει την αμερικανική υποστήριξη, να αποκτήσει τον έλεγχο στη Συρία είναι καταδικασμένη να αποτύχει.
Το Ισραήλ πρέπει να προσπαθήσει να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας με τη Δαμασκό, και ιδιαίτερα με την Τουρκία, με τη μεσολάβηση των Ηνωμένων Πολιτειών -καθώς και του Αζερμπαϊτζάν, μιας φίλης χώρας που έσπευσε να μας βοηθήσει- και να καταλήξει σε συνεννοήσεις που μπορεί να μην ικανοποιούν όλες τις απαιτήσεις μας, αλλά που θα αποτρέψουν τις τριβές και τη διολίσθηση σε μια αντιπαράθεση που ούτε το Ισραήλ ούτε η Τουρκία επιθυμούν.
إسرائيل اليوم 20/4/2025- القدس /Ισραήλ Σήμερα 20/4/2025- alquds (Ιερουσαλήμ)
—