Δραματικές αλλαγές σημειώνονται αυτή τη στιγμή στον ουκρανικό στρατό, οι οποίες έχουν οδηγήσει σε σοβαρές κατηγορίες κατά του αρχιστράτηγου των ενόπλων δυνάμεων, Ολεξάντρ Σίρσκι.
Ο πρώην αρχηγός του επιτελείου της ταξιαρχίας του Αζόφ, Μπογντάν Κροτέβιτς, ο οποίος παραιτήθηκε τον Φεβρουάριο, επέκρινε ανοιχτά τη στρατιωτική ηγεσία.
Πιστεύει ότι ο Σίρσκι πρέπει να παραιτηθεί λόγω έλλειψης «στρατηγικής φαντασίας» και ολοένα και πιο σοβαρών εντολών που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των στρατιωτών.
Σε συνέντευξή του στην βρετανική «The Guardian», ο Κρότεβιτς εξέφρασε αμφιβολίες για τις ικανότητες της σημερινής ηγεσίας, τονίζοντας ότι οι εντολές που προέρχονται από την ανώτατη διοίκηση έχουν γίνει σχεδόν εγκληματικές. Επισήμανε ότι οι στρατιώτες δεν πρέπει να αναπαύονται στα μετόπισθεν, αλλά πρέπει να τοποθετούνται μόλις 50 μέτρα από μπροστά, γεγονός που τους εκθέτει σε σοβαρό κίνδυνο.
Ο Κρότεβιτς, ο οποίος επέζησε από την τρίμηνη πολιορκία του εργοστασίου χάλυβα Azovstal και ήταν αιχμάλωτος πολέμου, τονίζει ότι οι σημερινοί στρατιώτες δεν πρέπει να εκτίθενται στους κινδύνους που απαιτούν οι διοικητές τους.
Επισημαίνει ότι το Γενικό Επιτελείο χρησιμοποιεί απαρχαιωμένες στρατηγικές από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αντί να προσαρμοστεί στις σύγχρονες πολεμικές μεθόδους.
Η κατάσταση επιδεινώνεται περαιτέρω από το γεγονός ότι οι διοικητές βασίζονται σε κανονισμούς του 2016, όταν οι συνθήκες στο πεδίο της μάχης ήταν δραστικά διαφορετικές.
Ο Κρότεβιτς όχι μόνο επικρίνει την τρέχουσα κατάσταση, αλλά επίσης ζητά ανοιχτά αλλαγή της στρατιωτικής ηγεσίας, πιστεύοντας ότι ο Σίρσκι δεν κατάφερε να επιφέρει σημαντικές αλλαγές στο μέτωπο και επικεντρώνεται μόνο στην αύξηση του αριθμού των στρατιωτών αντί στη στρατηγική.
Έφτασε μάλιστα στο σημείο να πει ότι ο Σίρσκι έπρεπε να φύγει επειδή ήταν πολύ συγκεντρωμένος σε βραχυπρόθεσμους στόχους, ενώ οι Ρώσοι προχωρούν σταδιακά.
Ο Κρότεβιτς, ως πρώην ανώτατος διοικητής, σκέφτεται τώρα να αποχωρήσει από το στρατό, αν και είναι από τους λίγους που έχουν το δικαίωμα να το κάνουν.
Η εμπειρία του στο μέτωπο, καθώς και στη ρωσική αιχμαλωσία, συμβάλλουν στην κριτική του.
Σχεδιάζει να ιδρύσει μια ιδιωτική υπηρεσία στρατηγικών επιχειρήσεων και πληροφοριών, κάτι που μπορεί να είναι άλλη μια ένδειξη της δυσαρέσκειάς του για την τρέχουσα κατάσταση στον στρατό.
Ο πρώην διοικητής, ο οποίος έχτισε τη φήμη του σε βασικές μάχες, πιστεύει ότι ο σημερινός τρόπος μάχης είναι αναποτελεσματικός και δυνητικά θανατηφόρος για τους στρατιώτες. Οι ισχυρισμοί του για έλλειψη σύγχρονων στρατηγικών και ανεπαρκούς ηγεσίας αποτελούν μόνο μέρος ενός ευρύτερου προβλήματος εντός του ουκρανικού στρατού, το οποίο απαιτεί επείγουσα προσοχή και μεταρρύθμιση.
—