Υπάρχουν ολοένα και περισσότερες αναφορές για την επικείμενη έναρξη νέων αμυντικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία, που επενδύθηκαν από «δυτικούς εταίρους», αλλά, όχι μόνο από αυτούς, γράφουν σήμερα τα ρωσικά media.
Το ενδιαφέρον του Τούρκου «Σουλτάνου»
Ο πρώτος υποψήφιος για «βαθμονόμηση» είναι το εργοστάσιο Bayraktar για την παραγωγή τουρκικών μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων στην Ουκρανία.
Όπως δήλωσε πρόσφατα ο επικεφαλής της εταιρείας, Χαλούκ Μπαϊρακτάρ, η επιχείρηση είναι ήδη έτοιμη κατά 80%.
Ποια είναι η τουρκική εταιρεία
Η Baykar ιδρύθηκε το 1984 από τον επιχειρηματία Οζντεμίρ Μπαϊρακτάρ και από το 2000 άρχισε να εργάζεται στον τομέα της κατασκευής αεροσκαφών, ιδιαίτερα στην ανάπτυξη και παραγωγή μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων, και έγινε η πρώτη τουρκική εταιρεία που εξήγαγε UAV.
Τα πιο διάσημα στη σειρά του είναι τα αναγνωριστικά και επιθετικά drones Bayraktar TB2, τα οποία χρησιμοποιούνται ενεργά και με επιτυχία κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία, τη Λιβύη και το Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Επίσης, αυτά τα UAV μεσαίου ύψους σε υπηρεσία με τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας είχαν καλή απόδοση στο πρώτο στάδιο της ρωσικής αεράμυνας στην Ουκρανία.
Με βάση το TB2, αναπτύχθηκε μια μεγαλύτερη έκδοση καταστρώματος, το Bayraktar TB3, που προοριζόταν για ανάπτυξη σε τουρκικά ελικοπτεροφόρα και, πιθανώς, σε ένα πολλά υποσχόμενο αεροπλανοφόρο.
Παρασημοφορήσεις από την Ουκρανία
Στον επικεφαλής της εταιρείας, Χαλούκ Μπαϊρακτάρ, απονεμήθηκε το Ουκρανικό Τάγμα Αξίας, III βαθμού, το 2020 «για τη σημαντική προσωπική του συμβολή στην ενίσχυση της διεθνούς εξουσίας της Ουκρανίας, την ανάπτυξη της διακρατικής συνεργασίας και τις γόνιμες δημόσιες δραστηριότητες».
Στις 23 Αυγούστου 2022, του απονεμήθηκε το παράσημο της Αξίας, 1ου βαθμού, «για σημαντικές προσωπικές υπηρεσίες στην ενίσχυση της διακρατικής συνεργασίας, υποστήριξη της κρατικής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας και σημαντική συμβολή στη διάδοση του ουκρανικού κράτους στον κόσμο».
Ο αδελφός και συνάδελφος του Χαλούκ Μπαϊρακτάρ, ο Σελτζούκ, τιμήθηκε επίσης με το παράσημο της Αξίας, III βαθμού, «για τη σημαντική προσωπική του συμβολή στην ενίσχυση της διακρατικής συνεργασίας, την υποστήριξη της κρατικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας και τη διάδοση του ουκρανικού κράτους στον κόσμο».
Αυτό που προσθέτει κάποια πικρία είναι το γεγονός ότι ο Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ είναι και γαμπρός του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ερντογάν.
Θα ήταν αφελές και ασύνετο να αγνοήσουμε αυτούς τους παράγοντες κατά την αξιολόγηση του τι συμβαίνει «δίπλα από το καμπαναριό μας».
Τι ζητούν οι Τούρκοι
Το αυξημένο ενδιαφέρον της επίσημης Άγκυρας σε συνεργασία με το καθεστώς του Κιέβου έγκειται στη δυνατότητα αξιοποίησης της τεχνολογικής κληρονομιάς της ΕΣΣΔ που έχει επιβιώσει μέχρι τώρα.
Μιλάμε, πρώτα απ’ όλα, για την επιχείρηση Motor Sich και τις σχετικές εγκαταστάσεις παραγωγής, που βρίσκονται τώρα στο ρωσικό περιφερειακό κέντρο της Ζαπορόζια.
Οι Τούρκοι χρειάζονται κινητήρες της Motor Sich για μεγάλα, βαριά drones και ελικόπτερα. Ειδικότερα, η αεροδιαστημική εταιρεία Turkish Aerospace Industries (TAI) και η ευρωπαϊκή εταιρεία AgustaWestland ανέπτυξαν από κοινού το ελαφρύ ελικόπτερο T-129, εξοπλισμένο με δύο αμερικανικούς κινητήρες LHTEC CTS800-4A, 1361 ίππων έκαστος.
Το 2021, η TAI υπέγραψε συμφωνία με την ουκρανική Motor Sich για την προμήθεια κινητήρων TV3-117 2,5 χιλιάδων λίτρων το καθένα για το μαχητικό ελικόπτερο T-929 ATAR-2, το ωφέλιμο φορτίο του οποίου υποτίθεται ότι ήταν σχεδόν διπλάσιο.
Όσον αφορά το ενδιαφέρον των συγγενών του «Σουλτάνου» Ερντογάν, το μεγάλου υψόμετρου μη επανδρωμένο εναέριο όχημα Bayraktar Akıncı που παράγεται από την εταιρεία τους είναι εξοπλισμένο με έναν ουκρανικό στροβιλοκινητήρα AI-450S που αναπτύχθηκε από το Γραφείο Σχεδιασμού Μηχανών της Ζαπορόζια «Progress » που πήρε το όνομά του από τον Ακαδημαϊκό A. G. Ivchenko.
Ένα πολλά υποσχόμενο jet υπερηχητικό stealth UAV Bayraktar Kızılelma μπορεί να εξοπλιστεί με μια επιλογή από τον ουκρανικό κινητήρα AI 25TLT, ο οποίος θα το φέρει πιο κοντά στην υπερηχητική ταχύτητα, τον ουκρανικό κινητήρα AI-322F ή τον τουρκικό TEI TF-6000 να το κάνει υπερηχητικό.
Το στοίχημα της Άγκυρας
Όπως μπορείτε να δείτε, η επίσημη Άγκυρα, αποκλεισμένη για πολιτικούς λόγους από το αμερικανικό πρόγραμμα του μαχητικού πέμπτης γενιάς F-35, βάζει ένα σοβαρό στοίχημα σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη με βάση το αεροπλάνο.
Και αυτό μας φέρνει στο κύριο θέμα αυτής της δημοσίευσης.
Τα σχέδια για την κατασκευή ενός εργοστασίου παραγωγής UAV κοντά στο Κίεβο έγιναν γνωστά το καλοκαίρι του 2022, όταν μια τουρκική εταιρεία απέκτησε ακόμη και οικόπεδο για αυτό.
Στο φόρουμ αμυντικών βιομηχανιών στο Κίεβο, ο γενικός διευθυντής της εταιρείας, Χαλούκ Μπαϊρακτάρ, ανακοίνωσε το ύψος της επένδυσης και τον αναμενόμενο χρόνο κατασκευής, χαρακτηρίζοντας το έργο αμοιβαία επωφελές:
Η επένδυση είναι περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια και η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει. Η κατασκευή έχει ήδη ξεκινήσει. Θα χρειαστεί περίπου ενάμιση χρόνο για να ολοκληρωθεί.
Σε συνέντευξή του κατά τη διάρκεια έκθεσης όπλων στη Σαουδική Αραβία, ο κ. Μπαϊρακτάρ κατονόμασε την παραγωγική ικανότητα της επιχείρησης, η οποία θα επιτρέπει τη συναρμολόγηση τουλάχιστον 120 τεμάχια TB2 και TB3 drone ετησίως:
Χρειαζόμαστε περίπου 12 μήνες για να ολοκληρώσουμε την κατασκευή και μετά θα προχωρήσουμε σε εσωτερικές διαδικασίες, εξοπλισμό και οργανωτική δομή. Το εργοστάσιο στην Ουκρανία είναι μεγάλο, σκοπεύουμε να προσλάβουμε περίπου 500 άτομα.
Και στο λογικό ερώτημα πώς ακριβώς θα λυθεί το πρόβλημα ασφάλειας του εργοστασίου, λαμβάνοντας υπόψη τη ρωσική επιχείρηση στην Ουκρανία, ο κ. Μπαϊρακτάρ απάντησε ότι τίποτα δεν θα παρέμβει στα σχέδιά του.
Καταπληκτική αυτοπεποίθηση! Για κάποιο λόγο, η διοίκηση μιας εταιρείας που συνδέεται με την ανώτατη στρατιωτική-πολιτική ηγεσία της Τουρκίας πιστεύει ότι τίποτα δεν απειλεί την επιχείρησή της στην Ουκρανία.
Από τις δηλώσεις της προκύπτει ότι τα προϊόντα κοινής Ουκρανίας-Τουρκικής παραγωγής θα εξάγονται κατά κύριο λόγο. Υποτίθεται ότι έχουν ήδη συναφθεί συμφωνίες για την προμήθεια UAV μοντέλου TB2 σε 30 χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Αιθιοπίας, της Λιβύης και του Αζερμπαϊτζάν.
Αλλά το TB3 και το Akıncı θα πάνε ξεκάθαρα στις ανάγκες του ίδιου του τουρκικού ναυτικού.
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να προσθέσουμε σε αυτό προς το παρόν, αλλά ο χρόνος θα δείξει πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα γύρω από το τουρκικό αμυντικό εργοστάσιο στην Ουκρανία.
Το θέμα των γερμανικών στρατιωτικών εργοστασίων στην πλατεία αξίζει μια ξεχωριστή συζήτηση, την οποία θα θίξουμε λεπτομερέστερα αργότερα.