"Άσσος" το F-16 Fighting Falcon: Προηγμένες δυνατότητες με F-35 Lightning II & F-22 Raptor-H μελλοντική συνεργασία με ελληνικά μαχητικά



Η Επιχείρηση Καταιγίδα της Ερήμου ήταν η πρώτη πολεμική ανάπτυξη των F-16 από την USAF - Αυτά τα μαχητικά επιτέθηκαν σε αεροδρόμια, στρατιωτικές εγκαταστάσεις παραγωγής θέσεις πυραύλων Scud και άλλους στόχους

Ως αιχμή του δόρατος της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, το F-16 Viper αναμένεται να αναλάβει μια μεγάλη ποικιλία ρόλων εν καιρώ πολέμου, από αερομαχίες πάνω από το αμφισβητούμενο Αιγαίο μέχρι και πραγματική χρονική τακτική αναγνώριση, με πλήγματα μεγάλης εμβέλειας πάνω από το έδαφος ή το νερό με μια σειρά από όπλα ακριβείας. Στην κατηγορία χερσαίων κρούσεων, η Ελληνική Π.Α έχει γίνει μια από τις λίγες αεροπορικές δυνάμεις —ίσως η μοναδική— που εξοπλίζει τα Vipers σε εκδόσεις με διπλούς εκτοξευτές για το AGM-154.

Το συμπαγές, μονοκινητήριο μαχητικό αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων έχει αποδείξει την ικανότητά του σε μάχες αέρος-αέρος και επιθέσεις αέρος-εδάφους. Το μαχητικό αεροσκάφος τέταρτης γενιάς, έχει ικανότητα ελιγμών και ακτίνα μάχης (την απόσταση που μπορεί να διανύσει για να μπει στη μάχη, να πολεμήσει και να επιστρέψει) μεγαλύτερη από τους περισσότερους πιθανούς αντιπάλους. Μπορεί να εντοπίσει στόχους σε όλες τις καιρικές συνθήκες και να ανιχνεύσει αεροσκάφη που πετούν χαμηλά σε ακαταστασία εδάφους ραντάρ.

Η τελευταία παραλλαγή του F-16 έχει κερδίσει το παρατσούκλι Viper για τα κοινά χαρακτηριστικά του με το κεφάλι του φιδιού. Το F-16V έχει προηγμένες δυνατότητες λειτουργίας με μαχητικά αεροσκάφη 5ης γενιάς όπως το F-35 Lightning II και το F-22 Raptor. Το τελευταίο F-16 παραδόθηκε στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ το 2005 και τώρα το F-35 πρόκειται να αντικαταστήσει τα F-16 στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ.

Ιστορικό Ανάπτυξης
Πάνω από 4000 F-16 είναι επιχειρησιακά σε 25 χώρες σε όλο τον κόσμο. Ο κύριος χρήστης του αεροσκάφους είναι οι ΗΠΑ, ακολουθούμενες από το Ισραήλ. Οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ έχουν επίσης εισαγάγει το αεροσκάφος στον στόλο τους.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που έχει το αεροσκάφος είναι η υψηλή ευελιξία του, που δίνεται από τον σχεδιασμό «χαλαρής σταθερότητας». Το πλαίσιο του πολεμικού αεροσκάφους έχει γίνει σκόπιμα ασταθές, με το κέντρο της μάζας και την ανύψωση να είναι πιο κοντά σε σχέση με άλλα αεροσκάφη. Αυτό κάνει το αεροσκάφος να ανταποκρίνεται γρήγορα στην είσοδο ελέγχου του πιλότου με καθαρούς ελιγμούς.

Το F-16 ήταν το πρώτο αεροσκάφος στον κόσμο που ήταν αεροδυναμικά ασταθές από τη σχεδίασή του. Το κέντρο βάρους του ήταν προς το πίσω άκρο, με αποτέλεσμα τη φυσική του τάση να έχει τη μύτη του προς τα πάνω παρά προς τα κάτω.

Η πτήση στο επίπεδο δημιουργείται πιέζοντας την ουρά προς τα πάνω παρά προς τα κάτω, παρέχοντας επιπλέον ώθηση στο αεροσκάφος κατά την απογείωση. Ήταν επίσης το πρώτο μαχητικό αεροσκάφος στον κόσμο που χρησιμοποίησε πλευρικά τοποθετημένο μοχλό ελέγχου. Αυτό επιτρέπει στους πιλότους να ξεκουράζουν τα χέρια τους ενώ πετούν, δίνοντάς τους καλύτερο έλεγχο του αεροπλάνου σε ελιγμούς υψηλού G.

Τα F-16 έχουν δει εκτεταμένες μάχες. Εξυπηρετεί 25 αεροπορικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, έχει δει τη μέγιστη δράση ως μέρος της ισραηλινής αεροπορίας, συμπεριλαμβανομένων 47 νεκρών.

Το F-16 σημείωσε την πρώτη του κατάρριψη με χρήση πυραύλου αέρος-αέρος στην υπηρεσία της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, όταν κατέρριψε δύο συριακά ελικόπτερα Mi-8 «Hip» τον Απρίλιο του 1981, την πρώτη του ανάπτυξη μάχης.

Όταν το F-16 απέσπασε 500 εχθρικούς μαχητές μέσω ενός «Sonic Boom»
Τα F-16 έχουν χρησιμοποιήσει όπλα ακριβείας για να εξουδετερώσουν αντιπάλους σε όλο τον κόσμο. Όμως, τον Μάρτιο του 2003, δύο F-16 έσωσαν 52 Βρετανούς κομάντος που περικυκλώθηκαν από 500 Ιρακινούς στρατιώτες.

Όταν τα F-16 έφτασαν στο σημείο για να απαντήσουν στην κλήση κινδύνου, δεν μπορούσαν να δουν τίποτα. Η νύχτα ήταν σκοτεινή και ο ουρανός συννεφιασμένος. Παρά τα γυαλιά νυχτερινής όρασης, δεν μπορούσαν να διακρίνουν φίλους ή εχθρούς. Εάν εκτόξευαν τις βόμβες τους, θα μπορούσαν να εξοντώσουν και τους πολιορκούμενους Βρετανούς και τους πολιορκητές Ιρακινούς.

Ο πιλότος του ενός F-16, πήγε σε μια κατάδυση δημιουργώντας ηχητική ενέργεια γύρω από το αεροπλάνο του, καθώς πλησίαζε την ταχύτητα του ήχου.

Καθώς πλησίασε το έδαφος με την τεράστια ποσότητα ηχητικής ενέργειας γύρω από το πιλοτήριο του, έσπασε το ηχητικό φράγμα ρίχνοντας το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας στο έδαφος, όπου πίστευε ότι βρίσκονταν τα ιρακινά στρατεύματα, και ανέβηκε σε ύψος 3000 ποδιών από το έδαφος.

Όταν η ηχητική έκρηξη έπεσε στο έδαφος, οι Ιρακινοί νόμιζαν ότι τα F-16 έριχναν βόμβες και εκτόξευαν πυραύλους. Αυτό ήταν αρκετό, για να διαλυθούν τα ιρακινά στρατεύματα και οι Βρετανοί κομάντος κατάφεραν να διαφύγουν.